برای تولید توان الکتریکی از طریق ژنراتور، به وسیله ای احتیاج است که ژنراتور را در سرعت نامی آن به حرکت در آورد و از این طریق انرژی مکانیکی به انرژی الکتریکی تبدیل شود این وسیله که به آن محرک و یا توربین گفته می شود دارای انواع مختلفی است که با توجه به نوع نیروگاه و ژنراتور دسته بندی می شوند . به طور کلی سه نوع توربین اساسی برای راه اندازی ژنراتور ها وجود دارد، توربین آبی، بخار و گاز . البته توربین های دیگری نیز وجود دارد که با توجه به استفاده محدود آنها در دنیا برای تولید انرژی الکتریکی، کمتر مورد توجه هستند که از آن جمله می توان به توربین های بادی اشاره کرد. توربین های آبی و بخار برای راه اندازی ژنراتور های آبی و بخار استفاده می شوند.
در نیروگاه های آبی نیروی اولیه برای به حرکت در آوردن مجموعه توربین و راه اندازی ژنراتور ، فشار آب جمع شده در پشت سدها است . با توجه به ساختار این نیروگاه ها نیروی آب سدها این توانائی را دارد که از سرعت اولیه صفر و در حالی که سیستم در حالت سکون است، مجموعه توربین و ژنراتور را به حرکت در آورد .
سیستم کنترل دریچه های ورودی آب، میزان آب ورودی به پره های توربین را مشخص می کند و توربین می تواند از همان لحظه سکون شروع به حرکت کند . در ژنراتورهای بخار این مهم با نیروی بخار انجام می گیرد و در حقیقت سیستم راه انداز در این سیستم نیروی بخار است.
اما در نیروگاه های گازی که توربین و ژنراتور آن گازی است برای چرخاندن مجموعه احتیاج به محرکی، جدا از موارد ذکر شده است. اینجا است که مفهوم راه اندازی ژنراتور های گازی پیش می آید. به دلیل ساختار خاص توربین گاز و این که در این توربین جهت ایجاد احتراق در محفظه توربین نیاز به هوای فشرده می باشد که از طریق کمپرسور توربین تأمین می شود و برای نیروی محرکه توربین نیاز به نیروی راه انداز اولیه است در مراحل اولیه استارت لزوم در نظر گرفتن سیستمی کمکی برای استارت اولیه مجموعه ضروری است .
دانلود مقاله
حجم فایل : 2.2 مگابایت
عالی بود مرسی واقعا
سلام وقت بخیر
لینک معیوب است، میشه لطفا اصلاح بفرمائید
یا در صورت امکان ایمیل کنید ممنونم.