کامپوزیت ها مواد چند جزئی هستند که خواص آنها در مجموع از هرکدام از اجزا بهتر است . ضمن آنکه اجزای مختلف کارایی همدیگر را بهبود میبخشند . در کاربردهای مهندسی ، اغلب به تلفیق خواص مواد نیاز است . به عنوان مثال در صنایع هوافضا ، کاربردهای زیر آبی ، حمل و نقل و امثال آنها ، امکان استفاده از یک نوع ماده که همه خواص مورد نظر را فراهم کند وجود ندارد . در صنایع هوافضا به مواردی نیاز است که ضمن داشتن استحکام بالا ، سبک باشند ، مقاومت سایشی و UV خوبی داشته باشند و . . . از آنجا که نمی توان ماده ای یافت که همه خواص مورد نظر را دارا باشد باید به دنبال چاره ای دیگری بود . کلید این مشکل استفاده از کامپوزیت هاست .
اگرچه کامپوزیت های طبیعی ، فلزی و سرامیکی نیز در این بحث می گنجند اما در این مقاله به معرفی کامپوزیت های پلیمری پرداخته می شود .
خواص کامپوزیت ها به عوامل مختلفی از قبیل نوع مواد تشکیل دهنده و ترکیب درصد آنها ، شکل و آرایش تقویت کننده و اتصال دو جزء فاز تقویت کننده و فاز ماتریس به یکدیگر بستگی دارد . از نظر فنی ، کامپوزیت های لیفی ، مهمترین نوع کامپوزیت ها می باشند که خود به دو دسته الیاف کوتاه و بلند تقسیم می شوند. الیاف می بایست استحکام کششی بسیار بالایی داشته ، خواص لیف آن از خواص توده ماده بالاتر باشد . در واقع قسمت اعظم نیرو توسط الیاف تحمل می شود و ماتریس پلیمری در واقع ضمن حفاظت الیاف از صدمات فیزیکی و شیمیایی ، کار انتقال نیرو به الیاف را انجام می دهد .
حجم : 2 مگابایت
