جزوه اسلایدی تغذیه مصنوعی آب های زیرزمینی (Ground Water Artificial Recharge) در دو بخش و 75 اسلاید تهیه و توسط دکتر عباسعلی قزل سوفلو تدریس شده است . آب های زیرزمینی به آب هایی گفته می شود که در زیر سطح زمین ، درزها و فضاهای حفره ای در صخره ها و رسوبات را پر می کنند . این آب ها اکثرا طبیعی و خالص هستند ، اکثر اوقات دست نخورده در صخره ها باقی می مانند. بیش تر از ۹۰ درصد آب های آشامیدنی را آب های زیر زمینی تشکیل می دهند .
۹۷ درصد آب های زمین را اقیانوس ها ( آب های شور ) تشکیل می دهند و ۳ درصد آن را آب های شیرین که از این ۳ درصد ، ۲ درصد آن یخچال ( یخ زده ) و ۱ درصد آن ها آب های سطحی مثل رودخانه ها ، دریاچه ها و آب های زیر زمینی و … است که کل آب های مصرفی مردمی از این ۱ درصد تهیه می شود .
مجموعه عملیاتی که در جهت افزایش آب ورودی (جریان ورودی) به آبخوان انجام می شود ، تغذیه مصنوعی (Artificial Recharge) نام دارد . در بیلان آبهای زيرزمينی عمل تغذيه بصورت طبيعی انجام ميشود، ليکن در شرايطی نياز به تغذيه بيشتر سفره ميباشد و اين عمل با کمک در تغذيه بيشتر از طرق خاص صورت می پذيرد.
محاسن نسبی آب های زیرزمینی :
- یک مخزن طبیعی محسوب می شوند و نیاز به سرمایه گذاری ندارند.
- گستره عظیم وتقریباً نامحدودی دارند و ظرفیت ذخیره بسیار بالایی دارند.
- هزینه های تملک و اشغال سطح زمین ندارند.
- تبخیر در آنها انجام نمی گیرد یا بسیار کم است.
- نسبت به نوسانات سالانه و فصلی آسیب پذیری کمتری دارند و منابع مطمئن تری نسبت به آب های سطحی محسوب می شوند.
- فرایند پالایش در آن انجام شده و آسیب پذیری کمتری نسبت به آلودگی دارند.
- پدیده ذخیره آب از سال های پر آب به کم آب در آنها میسر است و اضافه برداشت از ذخیره استاتیک امکان پذیر است.
- در سال های خشک امکان بهره گیری از آن بجای منابع آب های سطحی فراهم است.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.